Heimwee

Heimwee. Het is iets waar iedere uitwisselingsstudent mee te maken krijgt. Meestal is het de eerste week en na 2/3 maanden.

De eerste week was voor mij echt een ramp. Ik kon het beeld van mijn ouders en Rick op het vliegveld maar niet uit mijn hoofd krijgen. Ik miste iedereen zo erg, ik was bang dat ik de verkeerde keuze gemaakt had en alle "wat als ik niet zou gaan?" bleef maar in mijn hoofd.

Ik probeerde ze niet te veel te bellen maar ik denk dat ik ze in de eerste 2 weken toch wel 10 keer gebeld heb.

Nu ben ik hier 2.5 maand en echte heimwee heb ik nog niet echt maar ik mis mijn familie en vrienden en Rick natuurlijk. Ik bel mijn ouders 1 keer in de week, Rick 2/3 keer in de week en de rest van mijn vrienden en familie probeer ik ongeveer 1 keer in de 2 maanden te bellen.

Wanneer je in een nieuw land komt, maak je een cultuurshock door. De eerste 2/3 maanden is alles leuk, nieuw, spannend en geweldig. En dat is zo; de eerste 2 maanden voelde het voor mij alsof ik in iedere Amerikaanse High School film zat, zoals High School Musical. Nu begint het allemaal te wennen. De spanning was er na de eerste week wel af, wat maar goed ook is. Na ongeveer 3 maanden wordt alles stom, Nederland wordt in alles beter. Maar dat Nederland (of Europa) in alles beter is, heb ik nu al heel erg.

In Nederland vond ik alles saai aan Nederland, alles was hetzelfde, iedere dag deed ik hetzelfde, Nederland is zo saai, zo klein. Nog nooit ben ik zo nationalistisch geweest, alles in Nederland is voor mij beter nu. Dingen waar ik ook eigenlijk niet zo bij stil stond toen ik nog in Nederland was, zoals onze verzekeringen, onze politiek, de Europese Unie.

Conclusie van deze vlog, Nederland is geweldig.